Niewygodny Andrzej Stawar
Krótkie wprowadzenie do twórczości Andrzeja Stawara, marksistowskiego krytyka literackiego. Esej pochodzi z czasopisma Dekada Literacka (1991).
O bonapartyzmie i faszyzmie – Andrzej Stawar (1934)
Wrzucanie wszystkich objawów reakcji do jednego worka zaopatrzonego mianem faszyzmu powoduje ogromny zamęt w pojęciach. Przy takim szerokim traktowaniu zaciera się specyfika zjawiska zwanego faszyzmem, sam termin staje się szerokim a pustym ogólnikiem, zatraca swoje właściwe znaczenie – artykuł Andrzeja Stawara o różnicach między bonapartyzmem a faszyzmem.
Platforma polityczna Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (1918)
Platforma polityczna Komunistycznej Partii Robotniczej Polski uchwalona przez Zjazd Organizacyjny w grudniu 1918 roku. W swoim sprzeciwie wobec parlamentaryzmu i samookreślenia narodowego wyraża poglądy mocno zbliżone do tzw. lewicowego komunizmu.
Deklaracja Anarchistycznej Federacji Polski (1929)
Deklaracja polityczna Anarchistycznej Federacji Polski pochodząca z 1929 roku.
List otwarty do delegacji robotniczych udających się z Ameryki i Europy do Rosji (1927)
List opracowany przez międzynarodowych lewicowych komunistów zaadresowany do delegacji robotniczych udających się do Rosji w 1927 r. Autorzy proszą członków delegacji o odnalezienie lewicowych komunistów więzonych na Syberii, m.in. Miasnikowa z Grupy Robotniczej, i dostarczenie informacji na temat ich stanu.
Kim byli grzechiści?
W ramach Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP) wyodrębniło się wiele, często sprzecznych, kierunków politycznych. Jednym z najwcześniejszych byli tzw. grzechiści – nurt skupiony wokół Władysława Kowalskiego-Grzecha, współzałożyciela KPRP. Oskarżani o „sekciarstwo”, „dogmatyzm”, „antydemokratyzm” czy „antyleninizm”, faktycznie byli jedynym nurtem w partii, który konsekwentnie bronił komunistycznego programu i próbował zapobiec degeneracji międzynarodowego ruchu komunistycznego.
Krótka historia Komunistycznej Partii Robotniczej Polski
Historia niemieckiej i włoskiej „ultralewicy” lat dwudziestych XX wieku jest stosunkowo dobrze znana, aczkolwiek głównie w kręgach tzw. „lewicy komunistycznej”. Wiemy, że podobne nurty istniały również w innych partiach komunistycznych, ale spora część tej historii wciąż czeka na udokumentowanie. Ten artykuł jest tego próbą. Sekcja pierwsza jest wstępem do historii Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP), sekcja druga dokładniejszym spojrzeniem na lewicę tej partii.
List radnego W. Kowalskiego do Prezydium Rady Miejskiej m. Warszawy (1918)
W tym liście Władysław Kowalski (pseudonim Grzech, Ślusarski; 1883-1937), członek SDKPiL a później lewicy KPRP, wyjaśnia powody swojego odejścia z Rady Miejskiej miasta Warszawy. Powstanie rad robotniczych w całym kraju oznaczało początek ery światowej rewolucji, w świetle której demokracja przedstawicielska i parlamentarna staje się wyłącznie jarzmem dla klasy robotniczej – „Najwyższą i jedyną władzą proletarjatu Warszawy musi być Rada Delegatów Robotniczych”.
Pierwsza rewolucja antybiurokratyczna 1956-57 - Jacek Kuroń i Karol Modzelewski
W siódmym rozdziale Listu Otwartego do Partii Kuroń i Modzelewski analizują wydarzenia 1956 roku, które w Polsce charakteryzowały się rozwojem ruchu Rad Robotniczych i pojawieniem się tzw. lewicy październikowej, niezdolnej jednak do sformułowania własnego programu politycznego.
O libcom.org
libcom.org to źródło dla wszystkich osób pragnących walczyć o poprawę swego bytu, rozwój własnej społeczności i panujących w niej warunków pracy. Chcemy dyskutować, ucząc się na dotychczasowych sukcesach i porażkach, opracowując strategię odzyskiwania przynależnej nam jako zwykłym ludziom kontroli nad własnym życiem.
