کارل مارکس به ویلهلم بلوس در هامبورگ

دوست گرامی، بلوس،
از این‌که سرانجام بار دیگر نامه‌ای از تو دریافت کردم، خرسند شدم (این «تو» بی‌اختیار از قلمم لغزید؛ از این پس لطفاً همان را بپذیر و «شما»ی رسمی را کنار بگذار). مدّت‌ها پیش پیشنهاد کرده بودم که آن ایزولدۀ نفرت‌انگیز کنار گذاشته شود، و خود نیز بی‌ثمر در برابر او شوریده بودم