پال ماتیک : انقلاب و رفرم

پس از گذشت بیش از یک صد سال از آن چه که آغاز جنبش چپ وکمونیستیِ ایران نام گرفت، و گذشت حدود 80 سال از عروج جنبش کمونیسم شورایی، و یا حتی کمونیسم چپ، هنوز در ایران این جنبش، به قدر کافی شناخته شده نیست اگر نگوییم کلاً ناشناخته است. اما برعکس،انواع دیگر سوسیالیسم، از شاخه های گوناگون لنینستیِ آن گرفته تا شاخه های ملون سوسیال دمکراتیک، شناخته شده و معروف هستند. چپ ایران با سوسیال دمکراسیِ انترناسیونال دوم و به ویژه نوع بلشویکیِ آن متولد شد وهمیشه در ارتباط تنگاتنگی با آن بود. در تمام تاریخ این چپ، به غیر از یکی دو دهه اخیر، یعنی به ویژه پس از سقوط امپراطور یِ شوروی که بسیاری از همین چپ را از جناح چپ به سوی جناح راست سوسیال دمکراسی سوق داد، هر حزب، سازمان، گروه و دسته ی تازه تاسیسی به علت سلطه ی عظیم نظریِ کمونیسمِ غالب در سطح جهانی، خود را از خانواده ی این یا آن شاخه کمونیسمِ نوع بلشویکی معرفی میکرد. در تمام این دوره، هیچگونه امکانی برای حیات و رشد "کمونیسم مارکسی" که بر تارک آن " رهایی طبقه کارگر فقط به وسیله خود طبقه کارگر میسر است" ،» لغو کار ، و الغای تمام اشکال گوناگون سلطه نقش بسته باشد، در ایران موجود نبود.