Anty-parlamentarna rezolucja Władysława Kowalskiego-Grzecha
Na II konferencji Komunistycznej Partii Robotniczej Polski w 1921 roku Władysław Kowalski-Grzech (główny przedstawiciel lewicy komunistycznej w Polsce) i anonimowy tow. C. przedstawili rezolucje przeciwko udziałowi partii komunistycznej w wyborach parlamentarnych. Opowiedzieli się za zastąpieniem burżuazyjnego parlamentaryzmu systemem Rad Delegatów Robotniczych. Ostatecznie jednak II Konferencja wypowiedziała się za udziałem w wyborach 18 głosami przeciw 11.
Grzech and Domski at the Fourth Congress of the Communist International (1922)
Submitted by Internationalis... on Jul 23 2017 11:32
In 1922, at the Fourth Congress of the Communist International, Władysław Kowalski (pseudonym Grzech) and Henryk Stein (pseudonym Domski) openly clashed with the leadership of both the Communist Workers’ Party of Poland and the Communist International. This article documents their contribution to the proceedings of the Congress to shed some more light on the Polish Communist Left. For more on the subject check the links in footnotes 2 and 3.
Who were the Grzechists?
A number of conflicting political currents had their beginning in the Communist Workers’ Party of Poland (KPRP). One of the earliest of these were the ‘grzechiści’ (Grzechists) – rallied around Kowalski-Grzech, co-founder of the KPRP. Accused of ‘sectarianism’, ‘dogmatism’, ‘anti-democratism’ or ‘anti-Leninism’, in reality it was the only current within the party which consistently defended the communist programme and attempted to prevent the degeneration of the international communist movement.
Kim byli grzechiści?
W ramach Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP) wyodrębniło się wiele, często sprzecznych, kierunków politycznych. Jednym z najwcześniejszych byli tzw. grzechiści – nurt skupiony wokół Władysława Kowalskiego-Grzecha, współzałożyciela KPRP. Oskarżani o „sekciarstwo”, „dogmatyzm”, „antydemokratyzm” czy „antyleninizm”, faktycznie byli jedynym nurtem w partii, który konsekwentnie bronił komunistycznego programu i próbował zapobiec degeneracji międzynarodowego ruchu komunistycznego.
Krótka historia Komunistycznej Partii Robotniczej Polski
Historia niemieckiej i włoskiej „ultralewicy” lat dwudziestych XX wieku jest stosunkowo dobrze znana, aczkolwiek głównie w kręgach tzw. „lewicy komunistycznej”. Wiemy, że podobne nurty istniały również w innych partiach komunistycznych, ale spora część tej historii wciąż czeka na udokumentowanie. Ten artykuł jest tego próbą. Sekcja pierwsza jest wstępem do historii Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP), sekcja druga dokładniejszym spojrzeniem na lewicę tej partii.
Letter to the city council of Warsaw - Władysław Kowalski
Translation of this letter of resignation to the Warsaw city council in 1918 arguing for the supremacy of workers' councils.
List radnego W. Kowalskiego do Prezydium Rady Miejskiej m. Warszawy (1918)
W tym liście Władysław Kowalski (pseudonim Grzech, Ślusarski; 1883-1937), członek SDKPiL a później lewicy KPRP, wyjaśnia powody swojego odejścia z Rady Miejskiej miasta Warszawy. Powstanie rad robotniczych w całym kraju oznaczało początek ery światowej rewolucji, w świetle której demokracja przedstawicielska i parlamentarna staje się wyłącznie jarzmem dla klasy robotniczej – „Najwyższą i jedyną władzą proletarjatu Warszawy musi być Rada Delegatów Robotniczych”.
A Brief History of the Communist Workers’ Party of Poland
Submitted by Dyjbas on Dec 19 2015 18:48
The history of the German and Italian left is relatively well known, even if mainly within left communist circles. We know that similar currents existed in other communist parties, although much of that history is yet still to be documented. This article is an attempt at that. The first section is an introduction to the history of the Communist Workers’ Party of Poland (KPRP) and the second a more thorough look at its left-wing.
